نوجوانی که در بهار، بهار عمرش را بخشید

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران بیمارستان سینا، پشت در اتاق عمل بیمارستان سینا، مادری بر روی زمین نشسته بود و اشک یاری ایستادن را از او گرفته بود.  پدری سر بر دیوار گذاشته بود و در ذهنش تمام خاطرات کودکی تا نوجوانی پسرش را مرور می کرد، گاه قطره اشکی دور چشمانش حلقه می بست و بغضی که در  گلویش می پیچید، فرو می داد.

محمد مهدی، تازه نورس شده بود، قد کشیده بود، هنوز صورتش سبز نشده بود، تازه پا به شانزده سالگی گذاشته بود و در سر غوغای جوانی می پروراند. امید خانواده بود اما در یک روز تلخ، سانحه ای غمبار برای او رقم خورد و در اثر تصادف دچار ضربه مغزی شد و با مرگ هم آغوش گشت.

او را به سرعت به بیمارستان آیت الله موسوی زنجان رساندن تا پزشکان، درمانی بر دردش بگذارند، اما تشخیص مرگ مغزی در تقدیر محمد مهدی رقم خورده بود.

خانواده نوبری از اهالی روستای ونی سر طارم بودند و پدر سال ها قبل با جانبازی ایثارگریش را به اثبات رسانده بود و اینک دوباره در مقابل تصمیم سختی قرار گرفته بود. هر چند تصمیم سخت بود ولی پدر و مادر تصمیم بزرگتری گرفتند.

آنها در نو بهار ۱۴۰۳ با اهدای عضو فرزندشان، غم نهان سینه های خود را به لبخند زندگی دوباره بیماران نیازمندان به پیوند عضو بخشیدند. راهی تهران و بیمارستان سینا شدند، برای بدرقه نوجوانی که شور و نشاط جوانی را به دیگران بخشید تا اولین اهدای عضو در سال جدید در بیمارستان سینا رقم بخورد.

روحش شاد و نامش تا همیشه سبز باد.