آشنایی با ادم لنفوم و راهنمای مراقبت از بیماران
ﻟﻨﻒ ادم؛ ﺗﺠﻤﻊ ﻣﺎﻳﻊ ﺳﺮﺷﺎر از ﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ (ﻟﻨﻒ) در ﺑﺎﻓﺖﻫﺎ، ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﺧﺘﻼل در ﺗﺨﻠﻴﻪ آن اﺳﺖ.
ﻣﺎﻳﻊ ﻟﻨﻒ در ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻮد از داﺧﻞ ﻏﺪد لنفی ﻋﺒﻮر ﻛﺮده و ﻧﻬﺎﻳﺘﺎً در ﻧﺰدیکی ﻗﻠﺐ وارد ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮔﺮدش ﺧﻮن میﺷﻮد اﮔﺮﺳﻴﺴﺘﻢ ﻟﻨﻔﺎوى ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺟﺎﺑﺠﺎیی ﻣﺎﻳﻊ ﻟﻨﻒ ﻧﺒﺎﺷﺪ، آب و ﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ در ﺑﺎﻓﺖﻫﺎ ﺗﺠﻤﻊ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﻟﻨﻒ ادم ﮔﻔﺘﻪ می شود.
انواع ادم لنفاوی:
- اوﻟﻴﻪ: ﻟﻨﻒ ادم ﺑﺪون ﻋﺎﻣﻞ ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻛﻨﻨﺪه، ﺑﻪ ﻧﺎم ادم ﻟﻨﻔﺎوى اوﻟﻴﻪ، ﺑﻪ ﻃﻮر کلی ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎرى ﻣﺎدرزادى ﻳﺎ ارثی ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﺧﺘﻼل ﺗﻜﺎﻣﻞ در ﻋﺮوق ﻟﻨﻔﺎوى اﺳﺖ. اﻏﻠﺐ در دوران ﻛﻮدکی ﺑﺮوز ﭘﻴﺪا میﻛﻨﺪ، اﻣﺎ در ﺑﺰرﮔﺴﺎلی ﻧﻴﺰ رخ می دﻫﺪ. ﻟﻨﻒ ادم اوﻟﻴﻪ اﻏﻠﺐ اﻧﺪام ﺗﺤﺘﺎنی را درﮔﻴﺮ میﻛﻨﺪ و ﺑﺮوز آن در زﻧﺎن اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ ﻟﻨﻒ ادم اوﻟﻴﻪ در اﻧﺪام ﻓﻮﻗﺎنی ﻧﻴﺰ رخ می دﻫﺪ
- ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ: ﻛﻪ در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﻳﺎ درﻣﺎن ﺑﻴﻤﺎرى ﻫﺎى دﻳﮕﺮ رخ دﻫﺪ، ﻟﻨﻒ ادم ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣمیﺷﻮد. ﻋﻠﻞ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﻟﻨﻒ ادم ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺮﻃﺎن و درﻣﺎن ﻫﺎى ﺳﺮﻃﺎن، ﻋﻔﻮﻧﺖ، اﺧﺘﻼﻻت اﻟﺘﻬﺎبی، ﭼﺎقی و اﺷﻜﺎل ﻣﺰﻣﻦ اﺿﺎﻓﻪ ﺑﺎر ﻟﻨﻔﺎوى (ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل، ﻧﺎرﺳﺎیی ﻣﺰﻣﻦ ورﻳﺪى، ﺿﺮﺑﻪ و سوختگی) می ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﻧﻜﺘﻪ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺎهی ﺑﺪون وﺟﻮد ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮﺳﺎز، ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﻌﺪ از ﺟﺮاحی ﺳﺮﻃﺎن ﺳﻴﻨﻪ، در اﺛﺮ بی اﺣﺘﻴﺎطی و اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ از دﺳﺖ ﺳﻤﺖ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن، ﻟﻨﻒ ادم اﻳﺠﺎد ﺷﻮد. ﭘﺲ ﻻزم اﺳﺖ ﺑﻴﻤﺎران در ﺗﻤﺎم ﻃﻮل زﻧﺪگی، ﻣﺮاﻗﺒﺖ از دﺳﺖ ﺳﻤﺖ ﻣﺒﺘﻼ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻜﻨﻨﺪ.
عوامل زیر احتمال خطر ابتلا به ورم لنفاوی ثانویه را افزایش می دهند:
- ﺗﺨﻠﻴﻪ و ﺑﺮداﺷﺖ ﻏﺪد ﻟﻨﻔﺎوى زﻳﺮ ﺑﻐﻞ در ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن
- ﭘﺮﺗﻮ درﻣﺎنی ﺳﻴﻨﻪ و زﻳﺮ ﺑﻐﻞ
- ﻋﻔﻮﻧﺖ در ﻣﺤﻞ ﺟﺮاحی
- ﻋﺪم ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﻴﻤﺎر از ﻋﻀﻮ درﮔﻴﺮ
- ﺿﺮﺑﻪ و ﺻﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﻋﻀﻮ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ
- ﻋﻮد ﺗﻮﻣﻮر ﻳﺎ رﺷﺪ آن در ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻏﺪد ﻟﻨﻔﺎوى زﻳﺮ ﺑﻐﻞ
- ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺑﺎ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎ
- دیابت
- سیگار کشیدن
اقدامات پیشگیرانه جهت جلوگیری از ابتلا به لنف ادم: ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻜﺎت زﻳﺮ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮوز ﻟﻨﻒ ادم ﻛﺎﻫﺶ میﻳﺎﺑﺪ:
- رﻋﺎﻳﺖ ﺑﻬﺪاﺷﺖ و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮى از ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻋﻀﻮ
- ﺟﻠﻮﮔﻴﺮى از آﺳﻴﺐ (ﺿﺮﺑﻪ، ﺧﺮاش، سوختگی) ﻋﻀﻮ
- اﺳﺘﻔﺎده ﺻﺤﻴﺢ از ﻋﻀﻮ و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮى از ﻛﺸﺶ ﺑﻴـﺶ از ﺣـﺪ ﻋﻀﻼت و ﺣﻤﻞ ﺑﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ
- ﻣﺮاﻗﺒﺖ داﺋﻢ و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮى از اﻓﺰاﻳﺶ وزن
- اﻧﺠﺎم ورزشﻫﺎى ﺳﺒﻚ ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﻨﻈﻢ ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔـﻴـﺮى از ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺣﺮﻛﺖ ﺷﺎﻧﻪ
- ﻣﺎﺳﺎژ ﻣﺮﺗﺐ ﮔﺮدن، زﻳﺮ ﺑﻐﻞ و دﺳﺖ ﻣﺒﺘﻼ، ﺟﻬﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ در آوردن ﻟﻨﻒ و اﻳﺠـﺎد راهﻫﺎى ﻓﺮعی ﺑﺮاى ﺗﺨﻠﻴﻪ آن
علائم ادم لنفاوی:
ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻼﻣﺖ ادم ﻟﻨﻔﺎوى، ﺗﻮرم(ادم)اﺳﺖ. ﻋﻼﺋﻢ اوﻟﻴﻪ ﻣﻤـﻜـﻦ اﺳﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻳﻚ ﻣﻮرد ﻳﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻮارد زﻳﺮ در اﻧﺪام ﻳﺎ ﺑﺎﻓﺖ ﻫﺎى ﺗﺤﺖ درﻣﺎن باشد.
- ﺗﻮرم در اﻧﺪام ﻳﺎ ﻧﺎﺣﻴﻪ درﮔﻴﺮ
- ﺗﻐﻴﻴﺮات و ﺗﻈﺎﻫﺮات ﭘﻮستی
- اﺣﺴﺎس سنگینی ﻳﺎ درد آزاردﻫﻨﺪه در اﻧﺪام درﮔﻴﺮ
- اﺣﺴﺎس خستگی در ﻛﺎر ﻛﺸﻴﺪن از اﻧﺪام درﮔﻴﺮ
- ﻣﺸﻜﻞ و سختی در ﺗﺤﺮک اﻧﺪام درﮔﻴﺮ
- بی حسی ﻳﺎ اﺣﺴﺎس ﺳﻮزن ﺳﻮزن ﺷﺪن
ﺗﻮﺟﻪ: در ﺻﻮرتی ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ ﻋﻼﺋﻢ را داﺷﺘﻴﺪ، ﺣﺘﻤﺎ در اﺳﺮع وﻗﺖ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﻚ ﺧﻮد اﻃﻼع دﻫﻴﺪ. زﻳﺮا ﺗﺸﺨﻴﺺ و درﻣـﺎن ﻟﻨﻒ ادم در ﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﻴﻪ می ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮى از ﺑﺪﺗﺮ ﺷﺪن اﻳـﻦ ﻋﻼﺋﻢ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ و ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﻛﺎﻫـﺶ ﺷـﺪت ﻋﻼﺋﻢ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
ﻟﻨﻒ ادم اوﻟﻴﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ رﻧﮓ زرد ﻧﺎﺧﻦ (ﻫـﺎ) ﻫـﻤـﺮاه ﺑﺎﺷﺪ. رﻧﮓ زرد ﻛﻤﺮﻧﮓ ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﻳﺎد ﻧﺎشی از اﺧـﺘـﻼل در ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻟﻨﻔﺎوى اﺳﺖ. ﭼﻤﺎقی ﺷـﺪن ﺷـﺪﻳـﺪ اﻧـﮕـﺸـﺘـﺎن (clubbing)، ﺗﻜﻪ ﺗﻜﻪ ﺷﺪن اﻧﮕﺸﺘﺎن و اﻳﺠﺎد ﺳـﺘـﻴـﻎ ﻫـﺎى ﻋﺮضی، ﺷﻜﻨﻨـﺪگی، و ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻴﺰان رﺷﺪ ﻧﺎﺧﻦ (ﻫﺎ) ﻧﻴﺰ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﻮﻧﺪ.
درمان لنف ادم:
- ﻫﻴﭻ درﻣﺎنی ﺑﺮاى ﻟﻨﻒ ادم وﺟﻮد ﻧﺪارد. درﻣﺎنﻫﺎ ﺑﺮ ﻛﺎﻫﺶ ورم و ﻛﻨﺘﺮل درد ﺗﻤﺮﻛﺰ دارد. درﻣﺎنﻫﺎى ﻟﻨﻒ ادم ﺷﺎﻣﻞ:
- ﻣﺎﺳﺎژ درﻣﺎنی: ﺗﻜﻨﻴﻚ ﺗﺨﻠﻴﻪ دستی ﻟﻨﻔﺎوى میﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺮﻳـﺎن ﻣﺎﻳﻊ ﻟﻨﻔﺎوى را ﺑﻪ ﺑﻴﺮون از دﺳﺖ و ﭘﺎى ﺷﻤﺎ ﻫﺪاﻳﺖ ﻛﻨﺪ. در ﺻﻮرت داﺷﺘﻦ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﭘﻮستی و ﻳﺎ ﻟلختگی ﺧﻮن از ﻣﺎﺳﺎژ ﺧﻮددارى ﻛﻨﻴﺪ.
- ﺳﭙﺲ ﺑﺴﺘﻦ دﺳﺖ ﻳﺎ ﭘﺎ: ﺑﺎﻧﺪاژ ﻛﺮدن، ﻛﻞ ﻋﻀﻮ ﻣﺎﻳﻊ ﻟﻨﻔـﺎوى را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻴﺎنی ﺑﺪن ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ وامی دارد. ﺑـﺎﻧـﺪاژ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﻜﻢﺗﺮﻳﻦ ﺷﻜﻞ در اﻃﺮاف اﻧﮕﺸﺘﺎن و ﺑﺼﻮرت ﺷﻞ ﺗﺮ ر ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎى ﺑﺎﻻیی دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺑﺎﺷﺪ.
- آﺳﺘﻴﻦﻫﺎ و ﺟﻮرابﻫﺎى ﺳﺎق ﺑﻠﻨﺪ ﻣـﺨـﺼـﻮص ﻛـﻪ ﺑـﺮاى ﻓﺸﺮدهﺳﺎزى دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺗﺠﻮﻳﺰ می ﺷﻮد. ﻣﺎﻳﻊ ﻟﻨﻔﺎوى ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﻋﻀﻮ ﻣﺒﺘﻼ میﻓﺮﺳﺘﻨﺪ. زﻣﺎنی ﻛﻪ ﻋﻀﻮ ﻣﺒﺘـﻼ را ﺗﻤﺮﻳﻦ می دﻫﻴﺪ از اﻳﻦ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎاﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ.
مراقبت از خود در ادم لنفاوی:
- ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮرم ﻧﺎﭼﻴﺰ در ﺑﺎزو، دﺳﺖ ﻫﺎ، اﻧﮕﺸﺘﺎن ﻳﺎ دﻳﻮاره ﻗﻔﺴﻪ ﺳﻴﻨﻪ را ﻧﺎدﻳﺪه ﻧﮕﻴﺮﻳﺪ و ﻓﻮرا ﺑﻪ ﭘﺰﺷﻚ اﻃﻼع دﻫﻴﺪ.
- ﺑﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎﻳﺘﺎن در ﻣﻮﻗﻊ ﻧﻘﺎﻫﺖ اﺳﺘﺮاﺣﺖ دﻫﻴﺪ: ﺑﻌﺪ از درﻣﺎن ﺳﺮﻃﺎن، ﺗﻤﺮﻳﻦ و ﻛﺸﺶ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻣﻲﺷﻮد. اﻣﺎ از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎى ﺷﺪﻳﺪ ﺗﺎ زﻣﺎنی ﻛﻪ ﺑﻬﺒﻮد ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﺟﺮاحی ﻧﻴﺎﻓﺘﻪاﻳﺪ، ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ.
- از ﮔﺮم ﻛﺮدن دﺳﺖ و ﭘﺎﻳﺘﺎن ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ: از ﻗﺮاردادن ﻳﺦ ﻳﺎ ﮔﺮﻣﺎ ﻣﺜﻼ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺪﻫﺎى ﮔﺮﻣﺎزا روى ﻋﻀﻮ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ.
- از ﺳﻮﻧﺎ ﻳﺎ ﺣﻤﺎم داغ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻜﻨﻴﺪ.
- اﻧﺪام ﻣﺒﺘﻼ را در ﻣﻌﺮض اﺷﻌﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻗﺮار ﻧﺪﻫﻴﺪ.
- ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻋﻀﻮ ﻣﺒﺘﻼ در ﻣﻌﺮض ﺳﺮﻣﺎ و ﮔﺮﻣﺎى ﺷﺪﻳﺪ ﻗﺮار نگیرد.
- دﺳﺖ ﻳﺎ ﭘﺎى ﺧﻮد را ﺑﺎﻻ ﻧﮕﻬﺪارﻳﺪ. در ﻫﺮ زﻣﺎن ﻣﻤﻜﻦ ﻋﻀﻮ ﻣﺒﺘﻼى ﺧﻮد را در ارﺗﻔﺎﻋﻲ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻗﻠﺐ ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﻴﺪ.
- از ﭘﻮﺷﻴﺪن ﻟﺒﺎسﻫﺎى ﺗﻨﮓ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ. زﻳﺮا ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻋﻀﻮ ﻣﺒﺘﻼ را درﮔﻴﺮ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﺎﻳﺪ از ﺳﻮﺗﻴﻦ ﻫﺎى ﺳﺒﻚ و ﺑﺪون ﻓﻨﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ روى ﻏﺪدﻟﻨﻔﺎوى ﺑﺎﻻى ﺗﺮﻗﻮه ﻓﺸﺎر وارد آورد.
- از ﭘﺪ ﻫﺎى ﻧﺮم در زﻳﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻨﺪﻫﺎى ﺳﻴﻨﻪ ﺑﻨﺪاﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ.
- دﺳﺖ و ﭘﺎى ﺧﻮد را ﺗﻤﻴﺰ ﻧﮕﻬﺪارﻳﺪ. ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﭘﻮﺳﺖ و ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎى ﺧﻮد را اوﻟﻮﻳﺖ ﻗﺮار دﻫﻴﺪ. ﭘﻮﺳﺖ دﺳﺖ و ﭘﺎﻳﺘﺎن را روزاﻧﻪ ﺑﺮرسی ﻛﻨﻴﺪ و ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎ شکستگی در ﭘﻮﺳﺖ ﺟﻬﺖ اﻳﺠﺎد ﻋﻔﻮﻧﺖ اﻳﺠﺎد ﻧﮕﺮدد.
- ﭘﺎﺑﺮﻫﻨﻪ راه ﻧﺮوﻳﺪ.
- ﺑﺎزوى ﻋﻤﻞ ﺷﺪه راﺑﻪ ﻣﺪت ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪ از ﺟﺮاحی ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺪن ﻧﮕﻪ دارﻳﺪ.
- ورزش ﻫﺎى دﺳﺖ، ﺑﺎزو، ﺷﺎﻧﻪ و ﻳﺎ ﭘﺎ را ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﺪ مثال ﺷﺎﻧﻪ ﻛﺮدن ﻣﻮ و ورزش اﻧﮕﺸﺘﺎن
- از ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮدن اﺟﺴﺎم ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺎ دﺳﺖ ﻣﺒﺘﻼ اﺟﺘﻨﺎب ﻛﻨﻴﺪ.
- ﻛﻴﻒ دستی ﻳﺎ ﺳﺎک ﺳﻨﮕﻴﻦ را ﺑﺮ روى ﺷﺎﻧﻪ ﻃﺮف ﻣـﺒـﺘـﻼ نیاندازید.
- از ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺣﺮﻛﺎت ﺗﻜﺮارى و ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻣـﻘـﺎوﻣـﺖ، دردﺳﺖ ﻣﺒﺘﻼ ﺧﻮددارى ﻛﻨﻴﺪ، ﺣﺮﻛﺎتی ﻣﺎﻧﻨﺪ(ﻣﺎﻟﻴﺪن ،ﻓﺸـﺎر دادن ﻳﺎ ﻛﺸﻴﺪن ﻣﺜﻞ طی زدن، ﺟﺎرو ﻛﺸﻴﺪن، ﺷﻴﺸـﻪ ﭘـﺎک ﻛﺮدن)
- از وارد آﻣﺪن ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﻪ اﻧﺪام ﻣﺒﺘﻼ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮى ﻛـﻨـﻴـﺪ. (ﺧﺮاﺷﻴﺪگی ،ﺑﺮﻳﺪگی ،آﻓﺘﺎب ﺳﻮختگی ﻳﺎ دﻳﮕﺮ ﺳﻮختگی ﻫﺎ،ﻧﻴﺶ ﺣﺸﺮات)
- از وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺮقی ﺑﺮاى ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﻣﻮ ﻫﺎى زاﺋﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ
- در ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر ﻣﻨﺰل، ﺑﺎﻏﺒﺎنی ﻳﺎ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﺎر دﻳﮕﺮى ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﺻﺪﻣﺎت ﺟﺰئی ﻫﻤﺮاه ﻫﺴﺘﻨﺪ از دﺳﺘﻜﺶ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ.
- از ﺟﻮاﻫﺮات ﻳﺎ ﺑﻨﺪ ﻫﺎى لاستیکی ﺑﺮ روى ﺑﺎزو ﻳﺎ اﻧﮕﺸﺘﺎن ﺳﻤﺖ ﻣﺒﺘﻼ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻜﻨﻴﺪ.
- در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺎﻧﻴﻜﻮر ﻛﺮدن ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎ از ﻛﻮﺗﺎه ﻛﺮدن ﻛﻮﺗـﻴـﻜـﻮل ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎ اﺟﺘﻨﺎب ﮔﺮدد.
- اﻧﺠﺎم ورزش ﻫﺎى ﻣﺤﺪود و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﺪریجی ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ورزش ﻫﺎى ﺑﺎ داﻣﻨﻪ ﺣﺮکتی ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺎزو (ﺑﺎزوى در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ را ﺑﻴﺶ از اﻧﺪازه درﮔﻴﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ.)
- ﻋﺪم اﻧﺠﺎم ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﻗﺪام ﺗﻬﺎجمی روى دﺳﺖ و ﭘﺎى درﮔـﻴـﺮ (اﺟﺘﻨﺎب از ﺑﺴﺘﻦ ﺑﺎزو ﺑﻨﺪ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن، ﺗﺰرﻳﻘﺎت، ﺧﻮﻧﮕﻴﺮى و)
- وزن ﺧﻮد را در ﺣﺪ ﻣﺘﻌﺎدل ﻧﮕﻪ دارﻳﺪ.
- ﻣﺎﻳﻌﺎت ﻓﺮاوان ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ.
- ﻫﺮ روز ﭘﻮﺳﺖ ﺧﻮد را از ﻧﻈﺮ ﺗﺮک ﻳﺎ ﻋﻼﻣﺖ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﻛﻨﻴﺪ.
ﻋﻼﺋﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎى ﻋﻔﻮﻧﺖ را ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ اﻃﻼع دﻫﻴﺪ:
- تاول، قرمزی، ترشح بد بو و تب
- اﻓــﺰاﻳــﺶ درﺟــﻪ ﺣﺮارت اﻧﺪام ﻣﺒﺘﻼ
ارسال نظر