آنچه باید درباره متاپنوموویروس انسانی بدانیم

به گزارش سینا رسانه دانشگاه علوم پزشکی تهران، بیمارستان سینا، برای آشنایی بیشتر با متاپنومو ویروس انسانی و راه های پیشگیری و درمان آن به سراغ دکتر آذر حدادی، استاد بیماری های عفونی دانشگاه علوم پزشکی تهران رفتیم تا برای سوالات خود جوابی بیابیم.
دکتر حدادی، اخیراً نام ویروس متاپنوموویروس انسانی زیاد شنیده می‌شود. آیا ما با بیماری ویروسی جدیدی مواجه شدیم ؟
خیر، متاپنوموویروس انسانی در سال ۲۰۰۱ شناخته شده بنابراین نه ویروس جدید است و نه بیماری جدید. اما اخیرا در برخی کشورهای جهان از جمله چین این ویروس شایع شده که ایجاد نگرانی برای مردم کرده است.
این ویروس از جمله ویروس های مولد عفونت در سیستم تنفسی فوقانی است. ویروس متاپنوموویروس انسانی از جمله ویروس هایی است که بیماری شبیه سرماخوردگی ایجاد می کند و باعث عفونت در همه گروه های سنی به خصوص اطفال زیر ۵ سال و سالخوردگان می شود. بیماری معمولا علایم خفیفی دارد که جای نگرانی ندارد.

علائم شایع این ویروس چیست و در چه زمانی شیوع پیدا می کند؟
بیماری در فصل زمستان و بهار بیشتر دیده می شود. مدت نهفتگی بیماری 3 تا 6 روز است.
علائم شایع این بیماری ویروسی شامل؛ تب، سرفه، گلودرد، گرفتگی بینی و درد بدن می باشد. بنابراین علائم آن شبیه آنفلوانزا و همچنین شبیه کرونا  می تواند باشد.
معمولا بیماری خفیف است اما ممکن است در کسانی که ضعف سیستم ایمنی دارند مانند سالخوردگان و کودکان زیر ۵  سال منجر به عوارض جدی مانند عفونت ریوی، برونشیولیت، تشدید حملات آسم و تشدید حملات  برونشیت مزمن(COPD) شود.

نحوه انتشار و انتقال بیماری به چه طریق است؟
 از طریق قطرات تنفسی با عطسه و سرفه، دست دادن، روبوسی و بغل کردن، تماس با سطوح و اشیا آلوده به ترشحات بیماران و سپس تماس با مخاط چشم و دهان منتقل می شود.
چه افرادی بیشتر در معرض خطر ویروس متاپنوموویروس هستند؟
کودکان به خصوص زیر ۵ سال، افراد مسن، مبتلایان به بیماری‌های سرکوب کننده سیستم ایمنی، بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)  و مبتلایان به آسم، بیشتر در معرض خطر تشدید این بیماری هستند.
همچنین  کارکنان مراقبت های بهداشتی به دلیل تماس با بیماران بیشتر در معرض ابتلا می توانند قرار بگیرند.
راه های درمان این بیماری چیست؟
در حال حاضر، هیچ داروی ضد ویروسی تایید شده ای برای HMPV وجود ندارد. در اغلب موارد در عرض چند روز بهبودی حاصل می شود و درمان های علامتی مانند مصرف تب بر های ساده مانند، استامینوفن کفایت می کند و بیماران باید از  مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک ها خودداری کنند.
در اینجا لازم است این توضیح را اضافه کنم در حال حاضر آنفلوانزا و بعضا کرونا، عفونت تنفسی شایع در جامعه می باشند که می توانند با درگیری شدید ریوی منجر به بستری شدن بیمار در بیمارستان بشود که برای هر دو ویروس درمان وجود دارد بنابراین بهتر است در مواردی که علایم بیماری جدی تر از سرماخوردگی ساده می باشد به پزشک مراجعه شود.

برای پیشگیری از این ویروس چه باید کرد؟   
برای این ویروس در دنیا  در حال حاضر واکسن وجود ندارد.       
 به طور کل می توان گفت پیشگیری از عفونت HMPV مشابه پیشگیری از سایر ویروس های تنفسی است. شما می توانید خطر ابتلا به HMPV و سایر عفونت های تنفسی را با رعایت نکات ساده ایی به حداقل برسانید؛ شستن مرتب دست ها با آب و صابون و یا استفاده از ضدعفونی کننده بر پایه الکل، پوشاندن بینی و دهان با دستمال هنگام سرفه و عطسه، استفاده از ماسک در فضاهای شلوغ و یا هنگام تماس با بیماران، بهبود تهویه و جریان هوا با بازکردن پنجره(در صورت امکان)
در صورتی که احساس بیماربودن کردید در خانه بمانید و به طور مرتب دست ها را بشویید و سطوحی را که مکررا در تماس هستید ضد عفونی کنید.
همچنین در زمان ابتلا به بیماری از قرار گرفتن در کنار افراد دیگر خودداری کنید. اگر بیمار هستید و نمی توانید از بودن در کنار دیگران اجتناب کنید از ماسک استفاده کنید و از دست زدن به چشم ها، بینی و دهان خودداری کنید.
در پایان این بیماری خفیف تر از آن است که موجب نگرانی مردم شود و طبق گفته سازمان بهداشت جهانی ما با پاندمی این ویروس مواجه نخواهیم شد. اما لازم است با رعایت نکات بهداشتی که پیشتر ذکرشد و مراقب سلامتی خود و اطرافیان باشیم.