پارکینسون چیست
-
بیماری پارکینسون چیست؟
- پارکینسون یک اختلال پیشرونده در قسمتی از مغز است که مسئول کنترل و هماهنگی ارادی عضلات، حرکات و وضعیت فرد است. بنابراین در بیماری پارکینسون، بیمار در حرکت، هماهنگی و حفظ تعادل دچار مشکل می شود.
- ژنتیک، آسیبهای عروقی، عفونتها، و عوامل محیطی در ایجاد پارکینسون می توانند مؤثر باشند.
- بیماری معمولا در دهه پنجم زندگی بروز می کند ولی گاهی در افراد جوانتر هم دیده می شود.
- لرزش، کند شدن حرکات، سفتی عضلات، وضعیت نامتعادل و راه رفتن به صورت آهسته و با قدمهای کوتاه از علائم این بیماری است.
- کاهش حرکات صورت و کاهش پلک زدن از اولین علائم بیماری است.
- لرزش نیز علامتی است که در طی استراحت، و زمانی که بیمار اضطراب دارد یا قصد دارد حرکت ارادی انجام دهد رخ می دهد. لرزشهای حین استراحت بیشتر در دستها و گاهی در پاها، سر و فک دیده می شود، که در هنگام خواب رفع می شود.
- سفتی عضلات شامل انقباض غیر ارادی عضلات بدن است که اگر شما سعی کنید دست بیمار را حرکت دهید، حرکتی شبیه چرخ دنده خواهد داشت
- عموما حرکت بیمار کند می شود و بیمار در شروع حرکت، مثل برخاستن از صندلی مشکل دارد. عدم تعادل و کاهش هماهنگی در طی راه رفتن، خطر سقوط
- و زمین خوردن را افزایش می دهد. قامت خمیده و گامهای آهسته و ناهماهنگ از مشخصات این بیماری است.
- اشکال در بلع، حرف زدن آرام و ضعیف، پوست چرب، تعریق زیاد، بیخوابی، و تغییرات خلقی از دیگر نشانه های پارکینسون است
-
با پارکینسون چه کنیم؟
- -1ورزش:
- انجام حرکات ساده ی ورزشی باعث بهبود علائم، بهتر شدن تنفس و گردش خون، کمک به عملکرد روده ها، کمتر شدن سفتی عضلات، و افزایش قدرت بدنی شما می شود. سعی کنید این تمرینات را در هنگام صبح یا پس از صرف دارو که احساس بهتری دارید، انجام دهید
- حرکت باز و بسته کردن و بالا و پایین بردن دست و پا را ابتدا 1تا 5 بار در روز و به تدریج 10تا 20بار در روز انجام دهید.
- موقع نشستن در صندلی از بازوها کمک بگیرید و هنگام برخاستن، از دسته صندلی یا کنار تخت استفاده کنید و حرکات خود را با احتیاط انجام دهید تا تعادل شما حفظ شود.
- ورزشهای عضله صورت:
- ابروها را بالا و پایین ببرید. چشمها را کاملا باز و سپس بسته کنید. به بینی خود چین و چروک بدهید. فک خود را به طرفین صورت حرکت دهید. لبخند بزنید و لبها را شبیه حالت سوت زدن جمع کنید. این حرکات را چندین بار انجام دهید.
- حرکت چرخشی گردن از یک طرف به طرف دیگر و سپس از عقب به جلو انجام دهید.
- شانه ها را تا سمت گوشها بالا ببرید و سپس پایین بیاورید.
- بازوها را بالای سر ببرید، کمی بچرخانید و به سمت پشت بکشید.
- دستها را روی ران قرار دهید سپس بدن خود را از یک طرف به طرف دیگر بچرخانید، در حالت نشسته روی صندلی، زانوی راست را به طرف شانه راست و زانوی چپ را به طرف شانه چپ بالا وسپس پایین بیاورید.
- رو به دیوار با فاصله 20سانتی بایستید و دستها را بالای سـر روی دیوار قرار دهید پای راست را بدون اینکه خم شـود بـه طرف پشت دراز کنید، اینکار را با پای چپ انجام دهید و چنـد بار تکرار کنید.
- در حالت نشسته زانوی خود را صاف کنید سپس پا را به طـرف بالا بلند کنید. سپس تا حد امکان زانو را به زیر صندلـی خـم کنید. مچ پا را به چند جهت بچرخانید تا دچار گرفتگی عضلـه نشوید. در حالت نشسته پای خود را در فضا بچـرخـانـیـد و انگشتان پا را به بالا و پائین حرکت دهید.
- -2رژیم غذایی
- در رژیم غذایی شما ثابت ماندن میزان پروتئین اهمیت زیـادی دارد چون پروتئین اضافه می تواند روی فعالیت داروی لوودوپا که در درمان پارکینسون به کار می رود، تأثیر بگذارد. زمـانـی که غذای پروتئینی مصرف می کنید، دارو را 30دقیقه قبل یا 1 ساعت بعد از غذا مصرف کنید.
- از مصرف کافئین (قهوه) بپرهیزید، زیرا ممکن است باعث بدتر شدن علائم بیماری شود.
- از غذاهای نرم، مانند پوره سیب زمینی استفاده کـنـیـد. در صورت مصرف غذاهای جامد، آن را همراه با مایعات مصـرف کنید. برای پیشگیری از یبوست مواد غذایی فیبردار استفـاده کنید. سبزیجات سبز و میوه های تازه مقادیر زیادی فـیـبـر دارند.
- غذا را آرام بخورید و آن را در ظرفهایی که غذا را گرم نگه می دارند صرف کنید تا دیرتر سرد شود
- برای جلوگیری از پریدن غذا به گلو مایعات را همراه با غذاهای دیگر به صورت سرلاک مصرف کنید.
- موقع غذا خوردن، صاف بنشینید، و سر را آرام به جلـو خـم کنید سپس غذا را قورت بدهید
- بهتر است غذا را در حجم کم و وعده های متعدد مصرف کنید
- از پرخوری بپرهیزید زیرا چاقی زیاد وضعیت حرکتی بدن و جذب دارو را بدتر می کند.
- -3داروها:
- بیماری پارکینسون به دلیل کمبود ترشح ماده ای به نام دوپامین در مغز ایجاد می شود بنابراین داروهایی که تأثیر مشابه دوپامین دارند، در درمان بیماری مؤثر هستند. هدف از دارودرمانی، کنترل نشانه های بیماری است.
- داروها را در زمان صحیح و با دوزی که پزشک تعیین کرده مصرف کنید.
- بعضی داروها عوارضی نظیر خشکی دهان، خواب آلودگی، یبوست، اضطراب، کاهش فشار خون در هنگام برخاستن ناگهانی، و توهم ایجاد می کنند در صورت بروز چنین مشکلاتی دارو را کم و زیاد یا قطع نکنید و به پزشک اطلاع دهید.
- برای جلوگیری از خشکی دهان به دنبال مصرف دارو مقدار کافی آب بنوشید.
- بعضی از داروها ممکن است باعث تهوع و استفراغ شوند، بنابراین دارو را بعد از غذا مصرف کنید تا دچار تهوع نشوید.
- اگر در بلع قرصها مشکل دارید، آن را حل کرده و با غذا مصرف کنید تا بلع آن راحت تر شود
-
مراقبت در منزل
- سعی کنید محل استراحت و قرار گیری شما بـه تـوالـت نزدیک باشد. اگر در نشستن و برخاستن مشکل دارید از توالت فرنگی استفاده کنید و داخل تـوالـت و حـمـام دستگیره، جهت کمک برای برخاستن نصب کنید.
- در هنگام صحبت کردن برای تلفظ هر یک از کلمات دقـت کنید. اگر صدای شما خیلی آرام است قبل از بـیـان هـر جمله، نفس بکشید و از جملات ساده و کوتاه اسـتـفـاده کنید.
- شرکت در جلسات گفتار درمانی و انجام ورزشهای عضلات صورت که در بالا به آن اشاره شد، می تواند به شـمـا در صحبت کردن کمک کند.
- از روشهای آرام سازی مثل تنفس عمیق و ماساژ استفـاده کنید.
- مصرف زیاد بعضی از مواد مانند شکر و کافئین و یـا قـرار گرفتن به مدت طولانی در معرض صداهای بلند، نور شدیـد و گرمای زیاد می تواند تنش ایجاد کند.
- برای جلوگیری از افسردگی در بحثهای خانوادگی شرکـت کنید. از منابع اجتماعی و مشاوره های روانشناسی استفاده کنید. مصرف بعضی از داروهای ضد افسردگی با دسـتـور پزشک می تواند مؤثر باشد.
- اطلاعات در مورد بیماریتان را در کیف یا جیب خـود بـه همراه داشته باشید.
- در صورتـی کـه دارو درمانی در رفع لرزشهای یکطرفه مؤثر نـبـاشـد، ممکن است با انـجـام جراحـی از انـتـقـال محرکهای عصبی لـرزش جلوگیری کنند
متن داخل تصویر را وارد کنید: