راﻫﻬﺎی دﺳﺘﺮسی ﺑﻪ ﻋﺮوق:

ﺑﺮاى اﻧﺠﺎم ﻫﻤﻮدﻳﺎﻟﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ راه ﻣﻨﺎسبی ﺑﺮاى دﺳﺘﺮسی ﺑﻪ ﻋﺮوق ﺧﻮنی وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮاى دﻳﺎﻟﻴﺰ ﻣﺰﻣﻦ ﻣﻌﻤﻮﻻ از ﻳﻚ ﻛﺎﺗﺘﺮ ﺗﻮنلی در زﻳﺮ ﭘﻮﺳﺖ اﺳﺘﻔﺎده میﻛﻨﻨﺪ.

ﻛﺎﺗﺘﺮﻫﺎ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺑﺮاى ﺷﺮاﻳﻂ اورژاﻧﺲ و دوره ﻫﺎى ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت (ﺗﺎ ٣ ﺗﺎ ٤ ﻫﻔﺘﻪ) اﺳﺘﻔﺎده می ﺷﻮﻧﺪ. اﻣﺎ در ﺷﺮاﻳﻂ زﻳﺮ میﺗﻮان ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻳﻦ ﻣﺪت از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد:

• زمانی ﻛﻪ ﻓﻴﺴﺘﻮل ﻳﺎ ﮔﺮاﻓﺖ اﻳﺠﺎد ﺷﺪه، ولی ﻫﻨﻮز ﺑﺮاى اﺳﺘﻔﺎده آﻣﺎده ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.
• زمانی ﻛﻪ راه دﻳﮕﺮى ﺑﺮاى دﺳﺘﺮسی دائمی وﺟﻮد ﻧﺪارد.

ﻛﺎﺗﺘﺮ ﻣﻮﻗﺖ: در اﻳﻦ روش ﻣﺴﻴﺮ دﺳﺘﺮسی ﺑﻪ رگ ﺑﺮاى دﻳﺎﻟﻴﺰ، از ﭼﻨـﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺗﺎ ﻳﻚ ﻣﺎه ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده اﺳﺖ و ﻣﻌﻤﻮﻻ دو راه دارد ﻛﻪ از ﻳﻚ راه آن، ﺧﻮن از ﺑﺪن ﺧﺎرج و وارد دﺳﺘﮕﺎه می ﺷﻮد و از راه دﻳﮕﺮ، ﺧﻮن ﭘـﺲ از ﺗﺼﻔﻴﻪ ﺷﺪن از دﺳﺘﮕﺎه ﺑﻪ ﺑﺪن ﺑﺮ می ﮔﺮدد.

ﻛﺎﺗﺘﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻣﺤﻠﻬﺎى ﮔﺮدن، ﺳﻴﺎﻫﺮگ زﻳﺮ ﺗﺮﻗﻮه، ﻳﺎ ﻛﻨﺎر ﻛﺸﺎﻟﻪ ران ﻗﺮار داده میﺷﻮد.

ﻧﺤﻮه ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻛﺎﺗﺘﺮ ( ﺷﺎﻟﺪون)

• ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ ﻋﻤﻞ ﻛﺎﺗﺘﺮ ﮔﺬارى ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺑﻴﻬﻮشی ﻧﺪارد و در اﺗـﺎق ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺮﭘﺎیی و ﺑﺎ بی حسی ﻣﻮضعی اﻧﺠﺎم میﺷﻮد.
• ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻗﺒﻞ از ﻋﻤﻞ ﺷﺎﻟﺪون ﮔﺬارى ﺣﻤﺎم ﻛﺮده و ﺑـﻬـﺪاﺷـﺖ ﻓﺮدى را رﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻴﺪ.

ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻫﺎی ﭘﺲ از ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻛﺎﺗﺘﺮورﻳﺪی(ﺷﺎﻟﺪوﻥ)

ﺑﻴﻤﺎرانی ﻛﻪ ﺗﺤﺖ دﻳﺎﻟﻴﺰ ﺑﺎ ﻛﺎﺗﺘﺮ ﻗﺮار میﮔﻴﺮﻧﺪ، ﺑﺮاى ﺟﻠﻮﮔﻴﺮى از ﻋﻔﻮﻧﺖ و ﺣﻔﻆ ﻛﺎرﻛﺮد ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻛﺎﺗﺘﺮ، ﺑﺎﻳﺪ اﻗﺪاﻣﺎت زﻳﺮ را رﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻨﺪ:

• دﺳﺖﻫﺎى ﺧﻮد را ﻣﺮﺗﺒﺎً و ﺑﻪ وﻳﮋه ﭘﺲ از اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻮاﻟﺖ، ﺑﺎ آب و ﺻﺎﺑﻮن ﺑﺸﻮﻳﺪ.
• از ﺧﺎراﻧﺪن ﭘﻮﺳﺖ اﻃﺮاف ﻛﺎﺗﺘﺮ و ﻟﻤﺲ آن ﺧﻮددارى ﻛﻨﻴﺪ
• ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﻛﺎﺗﺘﺮ را ﺗﻤﻴﺰ وﺧﺸﻚ ﻧﮕﻪ دارﻳﺪ.
• ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﭘﺲ از ﻫﺮﺟﻠﺴﻪ دﻳﺎﻟﻴﺰ، ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد آﻣـﻮزش دﻳـﺪه ﺗﻌﻮﻳﺾ ﺷﻮد.
• ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻏﻴﺮ اﺳﺘﺮﻳﻞ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻧﻜﻨﻴﺪ و ﻧﺤﻮه ﺻـﺤـﻴـﺢ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن را از ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ.
• از ﺷﻨﺎ ﻛﺮدن و ﻳﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ در وان ﺣﻤﺎم ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻛﻨﻴﺪ.
• ﺟﻬﺖ اﺳﺘﺤﻤﺎم ﺑﺎﻳﺪﻛﺎﺗﺘﺮ ﺑﺎ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﺿـﺪ آب ﭘـﻮﺷـﺎﻧـﺪه ﺷـﻮد. ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺮ و ﺑﺪن ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺷﺴﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ اﺣـﺘـﻤـﺎل ﺗـﻤـﺎس ﻛﺎﺗﺘﺮ ﺑﺎ آب ﻛﻢ ﺷﻮد.
• دوش ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻧﺤﻮى ﻛﻪ ﻛﺎﺗﺘﺮ در آب ﻏﻮﻃﻪ ور ﻧﺸﻮد ﺑﻬﺘﺮﻳـﻦ روش اﺳﺖ. ﭘﺲ از دوش ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﺟﺪﻳﺪ روى ﻣﺤﻞ ﮔـﺬاﺷـﺘـﻪ و ﭘﻤﺎد آنتی ﺑﻴﻮﺗﻴﻚ روى ﻣﻮﺿﻊ ﻗﺮار دﻫﻴﺪ.
• در ﭘﻮش ﻛﺎﺗﺘﺮ را ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮ ﻧﺪارﻳﺪ. ﻫﻮا ﻧﺒﺎﻳﺪ وارد ﻛﺎﺗﺘﺮ ﺷﻮد.
• درﭘﻮش و ﻛﻠﻤﭗ ﻫﺎى ﻛﺎﺗﺘﺮ وقتی ﺑﺮاى دﻳﺎﻟﻴﺰ اﺳﺘﻔﺎده نمیﺷﻮﻧﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎﻣﻼ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻓﻘﻂ اﻋﻀﺎى ﺗﻴﻢ ﻣﺮاﻗﺒﺖمیﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﻛﺎﺗﺘﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاى ﺑﻴﺮون ﻛﺸﻴﺪن ﺧﻮن ﻳﺎ دادن دارو و ﻣﺎﻳﻌﺎت اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ.
• ﺑﺎﻳﺪ دﻗﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﺗﺘﺮ ﺿﺮﺑﻪ وارد ﻧﺸﻮد و ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻋﻨﻮان ﻛﺸﻴﺪه ﻳﺎ ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻧﺸﻮد.
• ﺑﻪ سمتی ﻛﻪ ﻛﺎﺗﺘﺮ ﺷﺎﻟﺪون ﻗﺮار دارد، ﻧﺨﻮاﺑﻴﺪ. ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﺎﺗﺘـﺮ ﻛﺸﻴﺪه و ﻳﺎ ﺗﺎ ﻧﺸﻮد.
• ﺣﺘﻤﺎً ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﺮﺑﺎر درﭘﻮش ﻛﺎﺗﺘﺮ ﺑﺎز میﺷـﻮد و ﻫﻨﮕﺎم دﻳﺎﻟﻴﺰ و ﻧﻴﺰ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن، ﻫﻢ ﺑﻴﻤﺎر و ﻫﻢ ﭘﺮﺳـﺘـﺎر ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﺎﺳﻚ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ.
• ﺑﺮاى ﺿﺪﻋﻔﻮنی ﻛﺮدن ﻣﺤﻞ ﻛﺎﺗﺘﺮ از ﺑﺘﺎدﻳﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ.
• از ﭼﺴﺐ ﻫﺎى ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺮاى ﺛﺎﺑﺖ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﻛﺎﺗﺘﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ.

ﻋﻼﺋﻢ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻛﺎﺗﺘﺮ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ: در ﺻﻮرت ﺑﺮوزدرد و ﺧﻮﻧـﺮﻳـﺰى، ﻗﺮﻣﺰى و اﻟﺘﻬﺎب ﻣﺤﻞ ﺧﺮوج ﻛﺎﺗﺘﺮ و ﺗﺮﺷﺢ از آن ﻧﺎﺣﻴﻪ، اﺣﺴـﺎس ﺿﻌﻒ و بی ﺣﺎلی و ﺗﺐ و ﻳﺎ ﻟﺮز ﺣﻴﻦ ﻫﻤﻮ دﻳﺎﻟﻴﺰ ﺳﺮﻳﻌﺎ ﺑـﻪ ﻣـﺮﻛـﺰ درﻣﺎنی ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ.

• در ﺻﻮرت اﻓﺘﺎدن درﭘﻮش راﻫﻬﺎى ﻛﺎﺗﺘﺮ، اﺻﻼ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺠـﺪد از آن اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد.ﺑﺮاى ﺑﺴﺘﻦ ﻣﺠﺪد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮد.
• از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎى ﺳﻨﮕﻴﻦ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎیی ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺸـﺎر داﺧﻞ ﺷﻜﻢ می ﺷﻮﻧﺪ، ﻣﺜﻞ زور زدن، ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻛﻨﻴﺪ.

روﺷﻬﺎى دائمی:

اﻳﻦ روﺷﻬﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﻣﺘﻮالی ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﻫﺴﺘﻨﺪ و از آﻧﻬﺎ میﺗﻮان ﻓﻴﺴﺘﻮل ﺷﺮﻳﺎنی – ورﻳﺪى و ﮔﺮﻓﺖ ﻳﺎ ﮔﻮرﺗﻜﺲ و ﭘﺮﻣﻴﻜﺖ را ﻧـﺎم ﺑﺮد.

ﻓﻴﺴﺘﻮل:

ﺑﺮاى اﻳﺠﺎد ﻓﻴﺴﺘﻮل ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺟﻠﻮى آرﻧﺞ ﻳﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﻓﻮﻗﺎنی ﺑـﺎزو، قسمتی از ﺳﻴﺎﻫﺮگ ﻳﺎ ﺳﺮﺧﺮگ را در زﻳﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ می زﻧﻨﺪ. ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺳﻴﺎﻫﺮﮔﻬﺎ در اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ، ﮔﺸﺎد و ﺿﺨـــﻴﻢ میﺷﻮﻧﺪ و دﻳــــﺎﻟﻴﺰ ﺑﻪ راحتی اﻧﺠﺎم میﮔﻴﺮد. اﻳﻦ روش، ﺑﺎدوام ﺗﺮﻳﻦ و ﺳـﺎﻟـﻢ ﺗﺮﻳﻦ راه دﺳﺘﺮسی ﺑﻪ ﻋﺮوق ﺑﺮاى دﻳﺎﻟﻴﺰ اﺳﺖ و ﻣﻌﻤﻮﻻ ٢ ﺗﺎ ٣ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﺟﺮاحی ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده اﺳﺖ.

ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﭘﺲ از ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻓﻴﺴﺘﻮل

ﺑﻌﺪ از ﻛﺎرﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻓﻴﺴﺘﻮل، ﺑﺮاى اﺳﺘﻔﺎده از آن میﺗـﻮاﻧـﻴـﺪ ﺑـﺎ ﻓﺸﺎردادن ﺧﻤﻴﺮ ﻳﺎ ﺗﻮپ ﻻستیکی ﻧﺮم در دﺳﺖ، و اﻧﺠﺎم ﭼﻨﺪ ﺑـﺎر ﻛﻤﭙﺮس ﮔﺮم در روز، آن را ﺑﺮاى اﺳﺘﻔﺎده در دﻳﺎﻟﻴﺰ آﻣﺎده ﻛﻨﻴﺪ.

ﺑﺮاى ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﻓﻴﺴﺘﻮل ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺘﺘﺎن را ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺳﻄﺢ ﺑﺪن ﻗﺮاردﻫﻴﺪ.

از ﭘﻮﺷﻴﺪن ﻟﺒﺎس ﺗﻨﮓ، زﻳﻮر آﻻت ﺗﻨﮓ و ﺑﺴﺘﻦ ﺑﺎﻧﺪ ﻳﺎ ﻓﺸﺎرﺳﻨﺞ و ﺧﻮﻧﮕﻴﺮى در دستی ﻛﻪ ﻓﻴﺴﺘﻮل دارد، ﺧﻮددارى ﻛﻨﻴﺪ.

در ﺻﻮرت ﻣﺸﺎﻫﺪه اﻳﻦ ﻋﻼﺋﻢ ﻓﻮرا ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰ درﻣﺎنی ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ:

• درد ﺷﺪﻳﺪ دﺳﺖ، ﺣﻴﻦ اﻧﺠﺎم ﻛﺎر
• ﺳﺮدى ﻳﺎ رﻧﮓ ﭘﺮﻳﺪگی دﺳﺖ
• درد دﺳﺖ در ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻮاب و اﺳﺘﺮاﺣﺖ
• وﺟﻮد زﺧﻤﻬﺎى ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ درﻣﺎن در دﺳﺖ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ

ﮔﺮاﻓﺖ:

اگر ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻓﻴﺴﺘﻮل اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ (ﻣﺜﻼ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻛﻮﭼﻚ و ﺿﻌﻴـﻒ ﺑﻮدن ورﻳﺪﻫﺎى دﺳﺖ) از ﻳﻚ ﻧﻮع رگ ﻣﺼﻨﻮعی اﺳﺘﻔﺎده میﺷﻮد. اﻳـﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﺷﺒﻴﻪ ﻟﻮﻟﻪ اى اﺳﺖ ﻛﻪ از یکی از ﺳﻴﺎﻫﺮگ ﻫﺎى ﭘﺎ ﻳﺎ ﺑﻨﺪ ﻧﺎف، ﻳﺎ از ﺷﺮﻳﺎن ﮔﺎو و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺼﻨﻮعی ﺗﻬﻴﻪ میﺷﻮد. ﺑﺎ ﻛﻤﻚ اﻳـﻦ ﻟـﻮـﻟـﻪ ﺳﺮﺧﺮگ و ﺳﻴﺎﻫﺮگ را در زﻳﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﺑـﻪ ﻫﻢ ﻣﺘﺼﻞ میﻛﻨﻨﺪ

ﻣﻌﻤﻮﻻ ٢ ﺗﺎ ٤ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪ از ﺟـﺮاحی، ﺑـﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﺧﻮن، ﮔﺮاﻓﺖ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ میﺷـﻮد و ﺑﺮاى دﺳﺘﺮسی ﺑﻪ ﻋﺮوق در دﻳﺎﻟﻴﺰ ﺑﺎ دﺳﺘﻮر جراح ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار میﮔﻴﺮد.

ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﭘﺲ از ﺗﻌﺒﻴﻪ ﮔﺮاﻓﺖ ﻳﺎ ﮔﻮرﺗﻜﺲ

• اﮔﺮ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﮔﻮرﺗﻜﺲ ﻳﺎ ﮔﺮاﻓﺖ ﻗﺮار داده ﺷﺪه اﺳﺖ، دﺳﺖ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ را ﺗﺎ ﭼﻨﺪ روز ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺳﻄﺢ ﺑﺪن ﻧﮕﻪ دارﻳﺪ.
• ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻓﺸﺎرى ﺑﻪ دستی ﻛﻪ ﮔﺮاﻓﺖ دارد، وارد ﻧﺸــﻮد. ﻣﺜـﻼ ﻓﺸـﺎرﺧﻮن، و ﺧﻮﻧﮕﻴﺮى از آن اﻧﺠﺎم ﻧﺸﻮد.
• روى ﻧﺎﺣﻴﻪ اى ﻛﻪ ﮔﺮاﻓﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺨﻮاﺑﻴﺪ
• در ﺻﻮرت ﺑﺮوز درد ﺷﺪﻳﺪ، ﺗﻮرم، ﺗﺮﺷﺢ از ﻧﺎﺣﻴﻪ ﮔﺮاﻓﺖ، و ﺗﺐ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﻚ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ.
• ﺑﻪ ﻋﻼﺋﻢ ﺳﺮدى ﻳﺎ ﮔﺮمی زﻳﺎد و ﻗﺮﻣﺰى در ﻗﺴﻤﺖ ﮔﺮاﻓﺖ ﺗﻮﺟـﻪ ﻛﻨﻴﺪ.
• ﻧﺒﺾ دﺳﺘﺘﺎن را ﺑﺮرسی ﻛﻨﻴﺪ.
• از روز ﺑﻌﺪ از ﻗﺮار دادن راه دﺳﺘﺮسی، در ﺻـﻮرت ﻧـﺪاﺷـﺘـﻦ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰى ﻳﺎ ﻋﺎرﺿﻪ، میﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺣﻤﺎم ﻛﻨﻴﺪ و ﺳﭙﺲ ﻳـﻚ ﮔـﺎز اﺳﺘﺮﻳﻞ ﺧﺸﻚ روى ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﮕﺬارﻳﺪ.
• ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻫﺎى ﭘﺰﺷﻚ و ﭘﺮﺳﺘﺎر در ﻣﻮرد ﻧﺤﻮه ﻣﺮاﻗﺒـﺖ از راه دﺳﺘﺮسی ﺑﻪ ﻋﺮوق ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻴﺪ. ﻳﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮاﻗﺒﺖ را ﺧﻮد ﺷﻤﺎ میﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ.
• ﺑﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ دﻗﻴﻖ و ﺑﻬﺪاشتی از ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﻪ ﺗﻴﻢ درﻣﺎن در ﭘﻴﺸﺒﺮد اﻫﺪاف ﺳﻼمتی ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ.

ﭘﺮﻣﻴﻜﺖ

• ﭘﺮﻣﻴﻜﺖ ﻳﻚ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ دو ﻣﺠﺮا اﺳﺖ ﻛﻪ در ورﻳـﺪ ژﮔﻮﻻر، زﻳﺮ اﺳﺘﺨﻮان ﺗﺮﻗﻮه و ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﻛﻤﺘﺮ در ﻛﺸﺎﻟﻪ ى رانِ ﺑﻴﻤﺎر ﺗﻌﺒﻴﻪ ﺷﺪه و ﺑﺮاى اﻧﺠﺎم دﻳﺎﻟﻴﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷـﻮد. ﭘﺮﻣﻴﻜﺖ ﺗﺎ ﻳﻚ ﺳﺎل ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده اﺳﺖ
• ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻫﺎ ﭘﺲ از ﺗﻌﺒﻴﻪ ﭘﺮﻣﻴﻜﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻫﺎ در ﺷﺎﻟﺪون ﻣـﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﻓﻘﻂ دوش ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺎده ﺑﻪ ﻧﺤﻮى ﻛﻪ ﻣﺤﻞ ﭘﺮﻣﻴﻜﺖ درآب ﻏﻮﻃﻪ ورﻧﺸﻮد ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ
• ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن اﻃﺮاف ﭘﺮﻣﻴﻜﺖ ﻫﻔﺘﻪ ى اول ﺑﺎ ﺑﺘﺎدﻳﻦ و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ اﻟﻜـﻞ 70 اﻧﺠﺎم ﺷﻮد.

ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻫﺎى ﭘﺲ از در آوردن ﭘﺮﻣﻴﻜﺖ

• اﮔﺮ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰى از ﻣﻮﺿﻊ داﺷﺘﻴﺪ، روى ﻣﺤﻞ را ﺑﺎ ﻳﻚ ﮔـﺎزاﺳـﺘـﺮﻳـﻞ ﻓﺸﺎر دﻫﻴﺪ.و اﮔﺮﺧﻮﻧﺮﻳﺰى ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮد ﻓﻮرا ﺑﻪ اورژاﻧﺲ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ
• اﮔﺮ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰى رخ داد، و ﻛﺎﺗﺘﺮ در ﻣﺤﻞ ﻛﺸﺎﻟﻪ ران ﺑﻮده اﺳﺖ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ دراز ﻛﺸﻴﺪه و ﭘﺎﻫﺎ و ران ﺧﻮد را ﺑﺎﻻﺗﺮ ازﺳﻄﺢ ﺳﺮ ﻗﺮار دﻫﻴﺪ
• اﮔﺮ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰى رخ داد و ﻛﺎﺗﺘﺮ ﻗﺒﻼ در ﻣﺤﻞ ﮔﺮدن ﺑﻮده اﺳﺖ، ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺸﺴﺘـﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰى ﻗﻄﻊ  ﺷﻮد.