ﺗﻮﻧﻞ ﻛﺎرﭘﺎل، ﻟﻮﻟﻪ اى در ﻣﭻ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﺼﺐ ﻣﻴﺎنی در آن ﻗـﺮار دارد. اﻳﻦ ﻋﺼﺐ ﺑﻪ اﻧﮕﺸﺖ ﺷﺴﺖ و قسمتی از ﻛﻒ دﺳﺖ ﻛﻪ منتهی ﺑﻪ اﻳﻦ اﻧﮕﺸﺖ میﺷﻮد، اﻧﮕﺸﺖ اﺷﺎره، اﻧﮕﺸﺖ ﻣﻴﺎنی و نیمی از اﻧﮕﺸﺖ ﺳﻮم ﺣﺲ می دﻫﺪ. وﻗﺘﻲ ﻣﭻ دﺳﺖ در ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺪى ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮد، ﻓﻀﺎى ﻛﺎفی ﺑﺮاى ﻋﺼﺐ ﻣﻴﺎنی وﺟﻮد ﻧﺪارد و ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻋﺼـﺐ ﻓﺸـﺎر وارد میﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ وقتی اﻳﻦ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻠﺘﻬﺐ ﺷﻮد و آﺳﻴﺐ ﺑﺒﻴﻨـﺪ، ﺑـﻪ ﻋﺼﺐ ﻫﻢ ﺻﺪﻣﻪ وارد ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ اﺧﺘﻼﻻت حسی و ﺣﺮکتی در اﻧﮕﺸﺘﺎن از ﺟﻤﻠﻪ درد، ﻛﺮختی، ﮔﺰﮔﺰ، ﻣﻮرﻣﻮر و اﺣﺴـﺎس ﺳـﻮزن ﺳﻮزن ﺷﺪن در دﺳﺖ ﻫﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻮاب ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

ﺷﻴﻮع اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎرى در ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﺧﺎﻧﻪ دار، ﻣﻴﺎﻧﺴﺎل، ﻛﺎرﺑﺮان ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ، ﻧﺠﺎرﻫﺎ، ﻗﺼﺎب ﻫﺎ و ... ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ اﺳﺖ و در ٥٠ درﺻـﺪ ﻣـﻮارد دوطرفه است.

ﻋﻠﻞ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ در اﻳﺠﺎد ﺳﻨﺪرم ﻛﺎرﭘﺎل:

ﺣﺮﻛﺎت ﻣﻜﺮر دﺳﺖ و ﻣﭻ دﺳﺖ، ﭼﺮﺧﺶِ ﻣﭻ، بعضی از ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻧﻘﺎش ﻫﺎ، ﻛﺎرﺑﺮان ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ و آﻧﻬﺎیی ﻛﻪ از ﻣﺘﻪ اﺳﺘﻔﺎده میﻛـﻨـﻨـﺪ، ﺻﺪﻣﺎت ﻣﺜﻞ شکستگی ﻣﭻ دﺳﺖ، در رفتگی، ﻛﺸﻴﺪگی، ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎى ﻣﺰﻣﻦ ﻣﺜﻞ دﻳﺎﺑﺖ، ﭼﺎقی، روﻣﺎﺗﻴﺴﻢ ﻣﻔﺼﻞ و ﻛﻢ ﻛﺎرى ﺗﻴﺮوﺋﻴﺪ از ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻛﻨﻨﺪه و ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻴﻤﺎرى ﻣﺤﺴﻮب می شوند.

 

ﻋﻼﺋﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎ:

ﻛﺮختی، ﺳﻮزن ﺳﻮزن ﺷﺪن، درد، ﻛﺎﻫﺶ ﻗﺪرت ﭼﻨﮓ زدن، ﻋﺪم ﺗﻮاﻧﺎیی در ﻣﺸﺖ ﻛﺮدن اﻧﮕﺸﺘﺎن، ﻛﺎﻫﺶ ﺣﺲ اﻧﮕﺸﺖ ﺳﺒﺎﺑﻪ، ﻣﻴﺎنی و ﺣﻠﻘﻪ. اﻳﻦ ﻋﻼﺋﻢ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﻳﻚ دﺳﺖ ﻳﺎ ﻫﺮ دو دﺳﺖ رخ دﻫﺪ، ﮔﺎهی ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ درد ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺪ ﺑﻜﺸﺪ. درد ﻫﻨﮕﺎم ﺷﺐ ﺑﺪﺗﺮ میﺷﻮد و ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻴﻤﺎر را از ﺧﻮاب ﺑﻴﺪار ﻛﻨﺪ. ﻫﻨﮕﺎم راﻧﻨﺪگی و ﺗﺎﻳﭗ ﻛﺮدن ﻛـﻪ دﺳﺖ در ﻳﻚ وﺿﻌﻴﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺮار میﮔﻴﺮد، درد ﺑﻴﺸﺘﺮ رخ می دﻫﺪ در ﺑﺮخی ﻣﻮارد ﺗﻜﺎن دادن دﺳﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻬﺒﻮدى ﻋﻼﺋﻢ میﺷﻮد.

درﻣﺎن:

ﮔﺎم ﻧﺨﺴﺖ در درﻣﺎن اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎرى، ﭘﺮﻫﻴﺰ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻛﻨﻨﺪ ﻫﻤﭽﻮن ﻛﺎﻫﺶ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎى ﺗﻜﺮارىِ ﻣﭻ دﺳﺖ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻜﻞ ﻫﺎى ﭘﺮﺧﻄﺮ اﺳﺖ.

اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﭻ ﺑﻨﺪﻫﺎى طبی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻛﻪ اﺳﭙﻴﻠﻨﺖ ﻧﺎﻣﻴﺪه میﺷـﻮد و ﻣﺨﺼﻮص ﻫﺮ ﺑﻴﻤﺎر ﺳﺎﺧﺘﻪ میﺷﻮد. اﻳﻦ اﺳﭙﻴﻠﻨﺖ ﻫﺎ، دﺳﺖ را در زاوﻳﻪ ٠ –٣٠ درﺟﻪ ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آن ﻋﻼﺋﻢ ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻪ ﻃﻮر واﺿﺢ ﻛـﺎﻫـﺶ پیدا می کند.

ﻣﺼﺮف داروﻫﺎى ﺿﺪ اﻟﺘﻬﺎب ﻏﻴﺮ اﺳﺘﺮوﺋﻴﺪى ﻣﺜﻞ ﺑﺮوﻓﻦ، ﻧﺎﭘﺮوﻛﺴﻦ و ... ﺑﺮاى ﻛﺎﻫﺶ درد و ورم و اﻟﺘﻬﺎب ﻋﺼﺐ ﻣﻔﻴﺪ میﺑﺎﺷﺪ.

ﺗﺰرﻳﻖ ﻛﻮرﺗﻮن ﺑﻪ درون ﺗﻮﻧﻞ ﻛﺎرپ ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ اﻟﺘﻬﺎب در ﺑﻴﻤﺎرانِ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻧﻮعِ ﻣﻼﻳﻢِ اﻳﻦ ﺳﻨﺪرم اﺳﺖ.

اﻧﺠﺎم ﺣﺮﻛﺎت ورزشی در ﻣﭻ دﺳﺖ و اﻧﺪام ﻓﻮﻗﺎنی، ﺟﻬﺖ ﺣﻔﻆ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻣﻔﺼﻞ ﺗﻮﺻﻴﻪ میﺷﻮد.

ارزﻳﺎبی ﺷﺮاﻳﻄ ﻤﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر و ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ در ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر در ﺻﻮرت ﻟﺰوم

اﻧﺠﺎم ﺟﺮاحی:

• در ﺻﻮرت ﻣﺸﺎﻫﺪهﻋﻼﺋﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه زﻳﺮ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﻚ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ:
• ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺣﺲ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺸﺎر ﺑﺮ روى ﻋﺼﺐ دﺳﺖ است
• ﺳﻮزن ﺳﻮزن ﺷﺪن اﻧﮕﺸﺘﺎن
• ﻛﺮختی و اﻓﺰاﻳﺶ درد
• ﺗﻐﻴﻴﺮ رﻧﮓ در اﻧﮕﺸﺘﺎن(آبی، ﻗﺮﻣﺰ و ﺳﻔﻴﺪ)
• ﻻﻏﺮ ﺷﺪن ﻋﻀﻼت ﺗﻨﺎر( ﺑﺮجستگی ﻛﻒ دﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺴﺖ است)

آﻣﻮزش ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺧﻮد در ﻣﻨﺰل:

از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎیی ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺸﺎر ﺑﻪ ﺑﺎﻓﺖ ﻫﺎى ﻣﻠﺘﻬﺐ میﺷﻮد ﺧﻮددارى ﻛﻨﻴﺪ:

• ﻣﺸﺖ ﻛﺮدن و ﺟﻨﮓ زدن دﺳﺖ و ﻣﭻ دﺳﺖ
• اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﭻ دﺳﺖ در ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻢ ﺷﺪه ﻳﺎ ﭘﻴﭻ ﺧﻮرده ﻳﺎ ﭼﺮﺧﻴﺪه
• از اﻧﺠﺎم ﺣﺮﻛﺎت ﺗﻜﺮارى ﻣﭻ دﺳﺖ و ﻛﺎرﻫﺎیی ﻛﻪ ﻧﻴﺎز ﺑـﻪ ﻓﺸـﺎر و ﻧﻴﺮوى زﻳﺎد دارﻧﺪ، ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن ﺧﻮددارى ﻛﻨﻴﺪ. ﻣﺜﻞ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ وﺳﻴﻠـﻪ در ﻣﭻ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺪت ﻃﻮﻻنی، ﮔﺮﻓﺘﻦ آب ﻟﺒﺎس ﺷﺴﺘﻪ ﺷﺪه، رﻧﺪه ﻛﺮدن و ﭘﺎک ﻛﺮدن ﺷﻴﺸﻪ.
• از وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰاتی ﻛﻪ ﺑﺮاى ﻛﺎﻫﺶ آﺳﻴﺐﻫﺎ و ﺟﺮاﺣﺎت ﻣﭻ دﺳـﺖ ﻃﺮاحی ﺷﺪهاﻧﺪ، اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ. ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻇﺮﻓﺸﻮیی و ﺟﺎروﺑﺮقی.
• ﺑﺮاى ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺷﻴﺎ ﺑﻪ ﺟﺎى اﻧﮕﺸﺖ ﺷﺴﺖ و اﺷﺎره از ﺗﻤﺎمی اﻧﮕﺸـﺘـﺎن ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﻓﺸﺎر ﻛﻤﺘﺮى ﺑﻪ ﻣﭻ دﺳﺖ وارد میﺷﻮد.
• ﺳﺮﻋﺖ اﻧﺠﺎم ﻛﺎرﻫﺎى ﻗﻮى و ﺗﻜﺮارى را ﻛﺎﻫﺶ دﻫﻴﺪ.
• دﺳﺖ ﻫﺎ را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺘﻨﺎوب و دوره اى اﺳﺘﺮاﺣﺖ دﻫﻴﺪ.
• اﻧﮕﺸﺘﺎن دﺳﺖ و ﻣﭻ دﺳﺖ ﺧﻮد را در ﻣﺤﺪوده ى داﻣﻨﻪ ى ﺣﺮکتی ورزش دﻫﻴﺪ.
• ﻫﻨﮕﺎم ورزش ﻛﺮدن، اﺳﭙﻴﻠﻨﺖ ﻫﺎ را ﺧﺎرج ﻛﻨﻴﺪ.
• دﺳﺖ ﻫﺎ را در ﻣﻌﺮض ارﺗﻌﺎش ﻗﺮار ﻧﺪﻫﻴﺪ. ﺑﺮخی وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺮقی ﻣﺎﻧﻨـﺪ آﺑﻤﻴﻮه ﮔﻴﺮى و ﭼﺮخ ﮔﻮﺷﺖ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر ارﺗﻌﺎش اﻳﺠﺎد ﻛﻨﻨـﺪ. ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر دﺳﺘﺘﺎن را روى ﺑﺪﻧﻪ اﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ ﻗﺮار ﻧﺪﻫﻴﺪ.
• در ﺻﻮرت اﺣﺴﺎس ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﺎراحتی و وﺟﻮد ﻋﻼﻳﻢ ﺳﺮﻳﻌﺎً ﺑﻪ ﭘـﺰﺷـﻚ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ و درﻣﺎن ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ اﻗﺪام ﻛﻨﺪ.
• برای راﺣﺖﺗﺮ ﻛﺮدن ﻛﺎر و ﻧﻴﺎز ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوى زﻳﺎد، سعی ﻛﻨﻴﺪ ﻛﺎرﻫـﺎ را ﺑﻪ روش آﺳﺎنﺗﺮى اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ؛ ﻣﺜﻼ ﺑﺮاى ﺷﺴﺖوﺷﻮى ﻟﺒﺎس و ﻳﺎ ﻇﺮوف ﺑﺎ دﺳﺖ، ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎ و ﻳﺎ ﻇﺮفﻫﺎ را ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ در آب ﮔﺮم و ﭘﻮدر و ﻳﺎ ﻣﺎﻳﻊ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﻗﺮار دﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﻫﻨـﮕـﺎم ﺷﺴﺖوﺷﻮ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻓﺸﺎر اضافه ﻧﺒﺎﺷﺪ و راﺣﺖﺗﺮ ﺗﻤﻴﺰ ﺷﻮد.

درﻣﺎن ﺟﺮاحی:

ﺟﺮاحی ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺮﭘﺎیی اﻧﺠﺎم میﺷﻮد.ﺑﺪیهی اﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﺟﺮاحی ﺑﻪ ﻣـﻮﻗـﻊ از ﺑـﺮوز عوارضی ﭼﻮن ﻻﻏﺮ ﺷﺪن و از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﻋﻀﻼت دﺳﺖ و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﻴﻤﺎرى ﺟﻠﻮﮔﻴﺮى میﻛﻨﺪ.

ﻣﺮاﻗﺒﺖ از زﺧﻢ ﭘﺲ از ﺟﺮاحی:

ﻣﺤﻞ ﺑﺮش ﺟﺮاحی را ﺧﺸﻚ و ﺗﻤﻴﺰ ﻧﮕﻪ دارﻳﺪ، در ﻣﻮرد ﻧﺤـﻮه ﺗﻌﻮﻳﺾ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن و دﻓﻌﺎت آن از ﭘﺰﺷﻚ ﺳﺌﻮال ﻛﻨﻴﺪ.

• ١٠ ﺗﺎ ١٤ روز ﺑﻌﺪ از ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﺨﻴﻪ ﻫﺎ ﻛﺸﻴﺪه میﺷﻮد.
• در ﺻﻮرت ﺗﺠﻮﻳﺰ دارو، ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ آن را ﻣﺼﺮف ﻛﻨﻴﺪ
• ﺟﻬﺖ وﻳﺰﻳﺖ ﺑﻌﺪى در زﻣﺎن ﺗﻌﺌﻴﻦ ﺷﺪه ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ

در ﺻﻮرت ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻋﻼﺋﻢ ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه ى زﻳﺮ ﺑﻪ ﭘـﺰﺷـﻚ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ:

• اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺮﻣﺰى، ﺗﻮرم در ﻣﺤﻞ ﺑﺮش ﺟﺮاحی، ﺧﺮوج ﺗﺮﺷﺤﺎت ﭼﺮکی از زﺧﻢ، ﺑﻮى ﺑﺪ از زﺧﻢ ﻳﺎ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن، ﺗﺐ و اﻓﺰاﻳﺶ درد.
• وﺟﻮد ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺣﺮکتی و درد ﭘﺲ از ﺟﺮاﺣﻲ ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳـﺖ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺎ ﺻﺒﻮرى ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﭘﺲ از ﺟﺮاﺣﻲ را ﺳﭙﺮى ﻛﻨﻴﺪ.
• در ﺻﻮرت ﺻﻼﺣﺪﻳﺪ ﭘﺰﺷﻚ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻓﻴﺰﻳﻮﺗﺮاپی، ﺣﺮﻛﺎت ورزشی ﻣﻼﻳﻢ و ﻧﻴﺰ ﻣﺎﺳﺎژ داﺧﻞ آب وﻟـﺮم ﺟـﻬـﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮى از ﺗﻮرم ﭘﺲ از ﺟﺮاحی ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺷﻮد.