• پلی نوروپاتی دمیلینه التھابی مزمن یا CIDPچیست؟

• پلی نوروپاتی دمیلینه التهابی مزمـن(CIDP)یـک بیماری اعصاب همراه با ضعف، بی حسی و درد اسـت که می تواند در هر زمانی از زندگی رخ دهـد. ریشـه های عصبی متورم می شوند و غلاف میلین ) بـافـت چربی)اطراف اعصاب را از بین می برند که باعث ایجاد CIDPمی شود. این به نوبه خود عملکرد اندام هـا را مختل می کند. پیشرفت علائم متغیر است. مـمـکـن است کاهش آهسته در طی 8هفته یا بیشتر، با بهبـود آهسته طی ماه ها، یا بهبودی و عود در طی سـال هـا همراه با بهبودی ناقص وجود داشته باشد

• چه کسانی به CIDPمبتلا می شوند؟

• افراد در هر سن و هر جنس می توانند به CIDPمبتلا شوند. بـا این حال، اوج دوره ایجاد CIDPدر بیماران در دهه شـشـم یـا هفتم زندگی است و این اختلال در مردان دو برابر بیشتر است به نظر نمی رسد ارتباط ژنتیکی با CIDPوجود داشته باشـد. میزان بروز CIDPدر هر سال بین 1.5تا 3.6میلون نـفـر در جمعیت تخمین زده می شود. تقریبا 30000بیمار در ایـالات متحده در هر زمان تحت تاثیر قرار می گیرند

• در واقع چه اتفاقی در CIDPرخ می دهد؟

• اعصابی که مغز و نخاع را به ماهیچه های بـازوهـا و پاها متصل می کنند، آسیب می بیند. این اعصاب جز سیستم عصبی محیطی هستند(برخلاف بیـمـاری ام اس که سیستم عصبی مرکزی یعنی مغز یا نخـاع را درگیر می کند.)

• چه چیزی باعث آسیب به اعصاب می شود؟

•  شواهد محکمی وجود دارد که نشان می دهد مشکـل مربوط به عملکرد سیستم ایمنی)مکانیسم دفـاعـی بدن) در برابر پوشش اعصاب محیطی است دقیقا مشخص نیست که چرا سیستم ایمنی این کار را انجام مـی دهد. نه از پدر و مادر به ارث می رسد و نه از فردی به فرد دیـگـر سرایت می کند.

•  آسیب عصبی چگونه باعث علائم دربیمار می شود؟

• در این بیماری سیگنال هایی که از مغز بـه عضـلات مـی رسـد تداخل می کند و باعث ضعف عضلات آسیب دیـده مـی شـود. همچنین بازگشت حس های مختلف از پوست بـه مـغـز دچـار اختلال می شود. این اغلب باعث ایجاد احساسات غیر طبیعـی در دست ها و پاها مانند بی حسی و گزگز می شود.

•  آیا همه یکسان تحت تاثیر قرار می گیرند؟

• خیر. برخی افراد فقط علائم جزئی را تجربه می کنند در حالی کـه برخی دیگر علائم شدیدا ناتوان کننده را تجربه می کنند. اکثر مردن جایی بین این دو طیف قرار می گیرند

• آیا درمانی در دسترس است؟

• بله . عمده درمانها بر“تضعیف“ سیستم ایمنی بدن تـمـرکـز دارد. درمان بر این اصل استوار است که ناهنجاری که در سیستم ایمنـی بدن است که علیه اعصاب عمل می کند را تعدیل کند. در فاز حـاد تعویض پلاسما یا پلاسمافرز و ایمونوگلوبین وریدی (IVIG)بـرای خروج آنتی بادی های مضر استـفـاده مـی شـود. بـرای درمـان نگهدارنده عمدتا از پردنیزولون استفاده می شود. برحسب شرایط از دیگر داروها مثل ریتوکسیماب یا آزا تیوپرین ممکن است استـفـاده شود. فیزیوتراپی و کار درمانی نیز بخش مهمـی از درمـان بـرای بسیاری از افراد است.

•  آیا اعصاب پس از آسیب می توانند خود را ترمـیـم کنند؟

• پس از رفع التهاب، پوشش پروتئینی اطراف عصب می توانـد طـی هفته ها تا ماه ها بازسازی شود و علائم به تدریج بهبود یابد.

• آیا درمان ها می توانند بیماری CIDPرا درمان کامل کنند؟

• خیر. این درمان با کاهش التهاب اعصاب، فعالیت بیماری را سرکوب می کند. ما فقط قادر به کنترل بیماری هستیم نه خود بیماری تا زمانی که اطلاعات بیشتری در مورد علل پاسخ ایمنـی غـیـر طبیعی علیه اعصاب به دست نیاید، این امر به عنوان پایه اصلـی درمان باقی خواهد ماند.

• چه سودی از درمان خواهیم داشت؟

• درمان به طور کلی سرعت بهبودی را افـزایـش مـی دهـد و همچنین به جلوگیری از آسیب بیشتر عصبی کمک می کند. بـا این حال، همانطور که پاسخ به درمان از فردی به فـرد دیـگـر متفاوت است، همچنین می تواند در یک فـرد در طـول دوره بیماری متفاوت باشد. درمان شما بر اساس نیـاز فـردی شـمـا تنظیم می شود.

• آیا درمان بی خطر است؟

•  در کل همه گزینه های درمانی بی خطر هستند. عوارض جانبـی جدی غیر معمول است. با این حال، درمان ها تحت نظارت انجام می شود و شما از نظر عوارض جانبی تحت نظر خواهید بود